دوربین ها و لنز های SLR

دوربین های Compact دوربین هایی هستند که لنز آنها ثابت است. این دوربین ها سبک وزن هستند و اندازه جمع و جوری دارند.
در مقابل دوربین های SLR یا دوربین تک لنزی بازتابی دوربین هایی هستند که در آنها از یک سیستم آینه ای استفاده می شود تا عکاس بتواند تصویری را که ثبت خواهد شد مشاهده نماید. در اکثر دوربین های SLR هنگام فشار دادن دکمه، آینه با چرخش از مسیر نور کنار رفته و به نور اجازه عبور می دهد تا نور به دریافت کننده نوری رسیده و تصویر ثبت شود.
تا قبل از توسعه دوربین های SLR تمامی دوربین های دارای منظره یاب دارای دو مسیر نوری بودند: یک مسیر از طریق لنز روی فیلم و مسیر دیگر در بالا یا در کنار قرار گرفته بود. از آنجا که منظره یاب و فیلم نمی توانند یک مسیر نوری یکسان داشته باشند لنز دیداری و لنز فیلم در جایی در جلوی دوربین و در یک نقطه ثابت با یکدیگر تلاقی می کنند. این مساله در فواصل متوسط و طولانی مشکلی به وجود نمی آورد اما در تصاویر کلوزآپ خطای قاب بندی به وجود خواهد آمد و بعلاوه فوکوس کردن در دوربین های بازتابی سریع در هنگام استفاده از دیافراگم عریض آسان نخواهد بود.
بیشتر دوربین های SLR با استفاده از سیستمی به نام پنتاپریسم (pentaprism) یا منشور که در مسیر نوری جایی بین آینه بازتابی و منظره یاب قرار دارد تصحیح منظره را انجام می دهند. نور که هم به صورت افقی و هم به صورت عمودی حرکت می کند پس از عبور از لنز معکوس می شود و از طریق آینه بازتابی به سوی پنتاپریسم بازتاب داده می شود و در آنجا چندین بار بازتاب داده می شود تا تصویر نهایی تصحیح شود.
عمل فوکوس می تواند هم توسط عکاس به صورت دستی و هم توسط سیستم فوکوس اتوماتیک انجام شود. منظره یاب می تواند شامل یک صفحه فوکوس مات باشد که در بالای سیستم آینه برای توزیع نور قرار گرفته است. این مساله باعث منظره یابی دقیق به ویژه با لنز های قابل تعویض می شود.
یکی از مهمترین ویژگی های دوربین های SLR  قابلیت تعویض لنز است. به غیر از خود دوربین های عکاسی لنزها تاثیر زیادی در کیفیت عکس نهایی دارند. کاربران این دوربین ها می توانند لنز های مختلفی داشته باشند و در شرایط مختلف از لنز مناسب استفاده کنند. این قابلیت تطبیق پذیری دوربین های SLR را افزایش می دهد و کاربران نیازی به تعویض دوربین ندارند و تنها باید لنز مناسب را خریداری کنند.
تا دهه 1990 SLR پیشرفته ترین سیستم پیش نمایش عکاسی موجود بود اما پیشرفت های پس از آن در زمینه عکاسی دیجیتال و قابلیت مشاهده زنده پیش نمایش تصویر در دوربین های دیجیتال محبوبیت SLR را تحت تاثیر قرار داد. تقریبا تمام دوربین های دیجیتال کامپکت امروزی مجهز به یک LCD هستند که عکاس توسط آن می تواند تصویری را که در حال ثبت شدن است ببیند. اما SLR همچنان در بین دوربین های حرفه ای محبوب است زیرا اجزای این دوربین ها قابل تعویض هستند که این امر قابلیت سفارشی سازی را به دوربین می دهد. این دوربین ها همچنین این امکان را فراهم می کنند که عکسبرداری با زمانبندی دقیق تری انجام شود.

لنز دوربین عکاسی

لنز دوربین عکاسی از مجموعه ای از عدسی ها تشکیل شده است که نور از آنها عبور می کند و به داخل دوربین منتقل می شود و در نهایت بر روی فیلم عکاسی منعکس می شود. کیفیت عکس بیش از اینکه به دوربین بستگی داشته باشد به لنز بستگی دارد. دوربین های SLR بر خلاف دوربین های کامپکت قابلیت تعویض لنز را دارند. معمولا عکاسان حرفه ای تعدادی لنز مختلف با فواصل کانونی متفاوت را دارند که هر کدام بسته به شرایط خاص خود مورد استفاده قرار می گیرد. لنز ها عموما به سه نوع ، واید، ترمال و تله تقسیم می شوند.
به منظور کنترل میزان نوری که از لنز عبور می کند تعدادی صفحه فلزی کدر طوری در کنار هم قرار گرفته اند که به کمک یک حلقه تنظیم می توانند دایره مرکزی تشکیل شده را بزرگ و کوچک کنند. این ساختار را دیافراگم می نامند. در حالت خودکار دستور باز یا بسته شدن توسط یک چشم الکترونیکی صادر می شود. صفحات دیافراگم در نور زیاد در هم فرو رفته و میزان نور را کم می کنند و در نور کم بازتر می شوند.

اندازه گیری از طریق لنز (Through-the-lens metering)

در عکاسی اندازه گیری از طریق لنز به ویژگی از دوربین اشاره می کند که به موجب آن شدت نور بازتابیده شده از صحنه به جای استفاده از یک نورسنج خارجی از طریق لنز اندازه گیری می شود. در بعضی از دوربین ها حالت های مختلفی از اندازه گیری از طریق لنز موجود است. این اطلاعات می تواند برای بهینه کردن میزان نوردهی و همچنین کنترل میزان نور منتشر شده از فلاش دوربین استفاده شود.
قابلیت اندازه گیری از طریق لنز معمولا با دوربین های SLR استفاده می شود. در اکثر فیلم ها و دوربین های SLR حسگر های نوری اندازه گیری میزان نوردهی  به در کنار منشور عمل می کنند که این به منظره یاب اجازه می دهد تا سوژه را مستقیما از طریق لنز ببیند. در حالی که آینه به طرف بالا می چرخد هیچ نوری نمی تواند در هنگام نوردهی عبور کند. مقدار نور لازم برای نوردهی باید از قبل مشخص شود. در نتیجه این حسگرهای نوری می توانندتنها برای اندازه گیری نور محیطی استفاده شود.
در دوربین های SLR جدیدتر و تقریبا تمام دوربین های DSLR حسگر ها می توانند جهت اندازه گیری نور پیش فریم تظیم شوند. در این حالت اندازه گیری نور قبل از چرخیدن آینه انجام می شود.

مزایای دوربین ها و لنز های SLR

بسیاری از مزایای دوربین های SLR از طریق دیدن و فوکوس کردن بر روی تصویر به وسیله لنز های متصل شده به دوربین قابل دستیابی است. بسیاری از انواع دیگر دوربین دارای چنین کاربردی نیستند. سوژه ها از طریق منظره یابی که دردر نزدیکی لنز قرار دارد دیده می شوند. که این امر باعث می شود تا دید عکاس از دید لنز متفاوت باشد. این دوربین ها دقت را برای عکاس به ارمغان می آورند و دیدی را از تصویر به عکاس می دهند که دقیقا از طریق لنز به نگاتیو می رسد. در این نوع دوربین ها هیچ اختلاف منظری وجود ندارد و فوکوس دقیقی ارائه می شود که مخصوصا در عکاسی ماکرو و عکاسی با لنز های فوکوس بلند کاربرد دارد .عمق میدان با کم کردن دیافراگم لنز متصل شده به دست می آید که در اکثر مدل های دوربین SLR به جز مدل های ارزانتر وجود دارد. به خاطر تطبیق پذیری دوربین های SLR بیشتر تولید کنندگان انواع متنوعی از لنزها را برای آنها تولید می کنند.
در مقایسه با اغلب دوربین های کامپکت با لنز ثابت متداول ترین و ارزان ترین دوربین های SLR محدوده دیافراگم بازتر و حداکثر دیافراگم بزرگتری را ارائه می کند (معمولا f/1.4 تا f/1.8 برای یک لنز 50 میلیمتری). این باعث می شود تا بتوان در شرایط کم نورتر و بدون فلاش و با عمق میدان کم تر عکاسی کرد و در نتیجه می توان پس زمینه پشت سوژه را تار کرد و تاکید بیشتری را بر روی سوژه عکس قرار داد. لنزهای سریع عموما در عکاسی تئاتر، عکاسی پرتره و سایر انواع عکاسی که نیاز به حداکثر دیافراگم بزرگ دارند استفاده می شود.
انواع متنوعی از لنز های SLR وجود دارد که می توان از آنها در شرایط مختلف استفاده کرد. استفاده از این نوع لنزها امکان کنترل بسیار زیادی را برای عکاسان به ارمغان می آورد (نظیر نحوه قاب بندی عکس). علاوه بر این بعضی از لنز های SLR با فاصله کانونی بسیار زیاد ساخته می شوند که این به عکاس اجازه می دهد در فاصله بسیار زیادی از سوژه قرار بگیرد و همچنان بتواند عکس شفاف و با کیفیتی را ثبت کند. این قابلیت در زمان عسکبرداری از حیوانات وحشی مفید واقع می شود. تمام دوربین های SLR و DSLR قابلیت اتصال به سه پایه را نیز دارند.
دوربین های SLR از نظر مواد به کار رفته در ساخت بدنه انواع متفاوتی دارند اما عموما بدنه این دوربین ها از پلاستیک یا مگنزیوم ساخته می شود. بسیاری از تولید کنندگان در مورد طول عمر این دوربین ها اظهار نظر نمیکنند اما برخی طول عمر شاتر مدل های پیشرفته را ذکر می کنند. از آنجا که بسیاری از دوربین های SLR دارای لنز قابل تعویض هستند امکان نفوذ گرد و غبار به داخل دوربین در هنگام تغییر لنز وجود دارد و در نتیجه امکان کثیف شدن و یا حتی گیر کردن آینه داخلی وجود دارد. مشکل پاک کردن سنسور در دوربین های DSLR و دوربین هایی که پاک کننده داخلی سنسور دارند تا حد زیادی برطرف شده است.
قیمت دوربین های SLR به علت پیچیدگی داخلی آنها تا حدی از انواع مدل های دیگر گران تر است. قیمت تمام شده با احتساب قیمت اجزای اضافی دوربین بالاتر می رود. این مساله باعث می شود تا بعضی از عکاسان از این نوع دوربین ها فاصله بگیرند هرچند با مهاجرت عکاسان به سمت سیستم های دیجیتال بازار بزرگی برای دوربین های SLR دست دوم به وجود آمده است.